De kerk van Peyrolles is zo gebouwd dat hij staat in de richting van Arques. De kerk van Serres staat hier evenwijdig aan. Op zijn beurt "wijst" de kerk van Arques in de richting van Serres. Alleen bij de kerk van Cassaignes vond ik niets bijzonders. Ik ging de positie van de kerken op de kaart nauwkeuriger bestuderen.
Ik ontdekte dat de afstand Cassaignes-Peyrolles even groot is als de afstand Cassaignes-Serres. Sterker nog: de middelloodlijn op de lijn Peyrolles-Serres gaat naar de kerk van Cassaignes.
Al zoekende trok ik bovengenoemde middelloodlijn door tot aan de lijn Peyrolles-Arques. Tot mijn verbazing bleek deze twee keer zo groot te zijn als de afstand Peyrolles-Serres. Was dit een compleet "Kerkenkruis" ?
Van het langste deel van het kruis nam ik het middelpunt en tekende een cirkel. Op deze cirkel bleek Blanchefort te liggen. Ook dat gaf weer te denken.
Vanuit de top van het langste deel van het kruis trok ik een lijn door Peyrolles en een lijn door Serres.
Toen werd het Geheim van dit "Kerken-patroon" duidelijk: De lijn door de twee snijpunten met de cirkel, gaat rechtstreeks naar de "Geheime Plaats" !!!
Het was weer een bevestiging van mijn "Punt X". Het begon spannend te worden.
Wapenschilden.
 |
 |
Ik ging verder met "experimenteren" en er ontstond een patroon voor me dat ik al eerder had gezien. Ik haalde mijn vakantiealbum er bij, haalde de brochure van Château d'Arques er uit, en zie: |
 |
 |
Ik had een patroon geconstrueerd dat sinds 1350 het wapenschild van de familie De Voisins was. |
 |
 |
Bovendien bleek dat met hetzelfde Kerken-patroon ook het patroon ingetekend kan worden dat sinds 1696 het wapenschild van het dorp Arques was. |
Nog meer.
 |
Niet alleen deze wapenschilden bewijzen dat het Kerken-patroon echt bestaat, maar ook andere toepassingen. Ik vond er een afbeelding van als voorbeeld van een 18e-eeuwse Talisman, die bij de drager ervan ongekende krachten kon opwekken. NB: De middellijn eindigt niet op de cirkel, net als bij het wapen van De Voisins... |
 |
 |
 |
 |
Ook in het eerder genoemde boek van Alain Feral staan afbeeldingen die terug te herleiden zijn naar het Kerken-patroon. Feral geeft door zijn illustraties aan goed geïnformeerd te zijn. Zijn werk hoort thuis in de categorie waar ook "Le Trésor Maudit" toe behoort.
 |
 |
 |
 |
Zo is de methode van overdracht van het Geheim telkens gewijzigd: in onze tijd via tekeningen in boeken, eeuwen geleden via de schilderkunst en aanvankelijk dus via de bouwkunst.
Deel 5 - Hoofdstuk 17: Het Kerken-patroon. (complete tekst)
Door mijn werk had ik na de vakantie een paar maanden geen tijd om verder te gaan met mijn zoektocht. Op zich geen probleem, want het was goed om alle informatie even te laten "zakken", waardoor een heldere kijk op de zaak mogelijk was. Het eerste wat ik deed, toen ik mijn onderzoek hervatte, was het uittekenen op de kaart van de windrichting van de kerken. Dit was een schot in de roos. De kerk van Peyrolles bleek zo gebouwd dat hij in de richting stond van Arques. De kerk van Serres stond evenwijdig aan die van Peyrolles, en de kerk van Arques was op zijn beurt gebouwd in de richting van Serres. Alleen de windrichting van de kerk van Cassaignes liep "nergens" heen. Maar in ieder geval had ik al een verband gevonden tussen drie van de vier kerken. Ik besloot om de ligging van de kerken op de kaart nader te bestuderen. Toen bleek (waarom was me dat niet eerder opgevallen?) dat de afstand Cassaignes-Peyrolles even groot was als de afstand Cassaignes-Serres. Sterker nog, de middelloodlijn op Peyrolles-Serres gaat door de kerk van Cassaignes. Deze constructie bleek met een akelige precisie gebouwd te zijn. De lijn Peyrolles-Serres is namelijk niet de lijn die de middelpunten met elkaar verbindt, maar de lijn die de altaren met elkaar verbindt! De aldus verkregen middelloodlijn gaat door het altaar van Cassaignes! Hoe hebben ze dat in die tijd in hemelsnaam voor elkaar gekregen!
Ik had nu dus weer een kerkenkruis gevonden. Alleen, hiervoor was eigenlijk een vierde kerk als hoekpunt noodzakelijk. Maar waar was die? Al zoekende ging ik de afstand meten van Cassaignes tot het snijpunt ("T") van de middelloodlijn met de verbindingslijn Peyrolles-Arques. Tot mijn verbazing was deze twee keer zo groot als de afstand Peyrolles-Serres. Waarschijnlijk had ik nu het complete kruis gevonden. Maar dan zou dit wel een heel bijzonder kerkenkruis zijn. Ik tekende het langste deel van het kruis, vanuit Cassaignes, tweemaal zo lang als Peyrolles-Serres, nam hiervan het middelpunt, en trok een cirkel. Blanchefort bleek hier op te liggen, waardoor ik weer beland was bij de lijn die het startpunt was van mijn onderzoek, een jaar geleden. De lijn Cassaignes-Blanchefort gaat immers naar de Geheime Plaats, en hierdoor ontdekte ik toen het belang van de Blanchefort-geometrie. Zou deze lijn in feite bij een ander patroon horen? Dan moet er nóg een lijn te vinden zijn. Ik trok de lijn "T"-Peyrolles door, tot het snijpunt met de cirkel. Hetzelfde deed ik vanuit "T" de andere kant op, door Serres, totdat ook deze lijn de cirkel sneed. En toen vond ik het geheim van dit "nieuwe" patroon: de twee snijpunten met de cirkel verbond ik met elkaar, en zie… het verlengde leidde rechtstreeks naar de Geheime Plaats!!
Dit was voor mij natuurlijk weer opnieuw een bevestiging van het bestaan van mijn Punt X. Maar dan wel op een heel verrassende wijze. Namelijk door een patroon dat ouder was dan mijn Blanchefort-geometrie. Wie waren de ontwerpers híer nu weer van? In feite was er een probleem bijgekomen. Ik besloot daarom om het patroon eerst nog maar wat beter te gaan bekijken, in de hoop hier iets meer over te weten te komen.
Het Kerken-patroon.
Wat ik eerst vanuit "T" had gedaan, deed ik nu vanuit Cassaignes. Oftewel, hiervandaan trok ik twee lijnen, één door Peyrolles en één door Serres, tot het snijpunt met de cirkel. De snijpunten verbond ik ook weer, en ik nam het midden hiervan ("V"). Evenwijdig aan Peyrolles-Serres loopt de middellijn van de cirkel. Deze snijdt de twee lijnen vanuit Cassaignes. Vanuit "V" trok ik twee lijnen door deze snijpunten. Opnieuw kreeg ik een vreemd gevoel. Ik had nu een patroon voor me, dat me bekend voor kwam. Ik had het al eens eerder gezien, en ik had een vermoeden waar. Ik haalde mijn vakantiealbum erbij, waar ik ook een gids in had geplakt met informatie over Arques. Ik haalde het los, en inderdaad stond daar op de achterkant het patroon dat ik zojuist op de kaart had getekend! Eigenlijk stond het daar in tweevoud: het ene was het wapenschild van de familie de Voisins sinds 1350; het andere was, na een kleine wijziging, het wapenschild van het dorp Arques sinds 1696 !!
Bij uitvergroting van het wapen van Arques, bleek het niet alleen te líjken op dit "Kerken-patroon", maar het wàs exact hetzelfde. Het wapen van de Voisins was iets minder exact. De hoeken klopten wel, maar de afmetingen verschilden. Maar aangezien er van dit wapenschild meerdere varianten zijn, is de overeenkomst duidelijk. Het beste bewijs is de cirkel, die om het familiewapen getrokken kan worden: de uiterste punten, links en rechts, vallen niet op de cirkel. In het Kerken-patroon niet, en op het wapenschild niet. Wat was hier aan de hand? Ik had een patroon gevonden, dat blijkbaar zo belangrijk was, dat het opgenomen werd in diverse wapenschilden. Het werd het wapenschild van een familie, die later verantwoordelijk was voor de bouw van een ànder patroon. Maar beide patronen wezen naar hetzelfde punt, namelijk de Geheime Plaats. Waarom al die moeite? Wat was er zo belangrijk, dat het op een dergelijke manier voor het nageslacht bewaard moest worden? En bovendien, waarom lees ik hier nergens iets over? Het is toch prachtig om een dergelijke herkomst van het stadswapen in je gids te zetten? Weet men hier soms tegenwoordig niets meer van? Of wordt het juist verzwegen?
Talisman.
Het bestaan van het patroon, gebruikt door de familie de Voisins, werd mij gelukkig ook op andere manieren bevestigd. In een boek met prenten uit de 18e eeuw kwam ik het tegen, als voorbeeld van een Talisman. Het teken zou de drager ervan beschermen en bij hem krachten opwekken die hij bij zijn geboorte nog niet had. Boven het patroon staat de naam Zazel, waarmee misschien Azazel, de duivel, wordt bedoeld. Van Azazel wordt ook wel gezegd dat hij de alchemistische geheimen aan de mensen openbaarde.
Ontmaskering?
Verder was ik het patroon nadrukkelijk tegengekomen in het boek van de al eerder genoemde Alain Feral. Zijn boek uit 1997 bevat een aantal illustraties, die door hem niet nader verklaard worden. Ik dacht in eerste instantie dat ze gewoon decoratie waren, ter verfraaiing van het boek, maar bij nader inzien geven ze exact delen van het Kerken-patroon weer. Zoals de "dobbelstenen", waarop tekens en letters te zien zijn. Gecorrigeerde tekeningen hiervan, waardoor de vlakken recht in beeld komen, passen er precies op. Nog duidelijker zijn de varianten op het wapenschild van de familie d’Hautpoul in het boek. Dit wapenschild bestaat uit twee gelijkzijdige driehoeken, samengevoegd tot een zegel van Salomo. Op de tekening is te zien dat Feral de vorm van het wapen van Arques gebruikt heeft voor zijn prachtige illustratie. Terwijl op de landkaart de lijn Peyrolles-Serres door de "staande" driehoek heen loopt, staat op de schedel in de tekening "P-S". Een paar bladzijden verder in het boek staat wederom een variant, maar dan wordt de vorm van het wapenschild van de familie de Voisins gebruikt. Kortom, beide tekeningen zijn overduidelijk verwijzingen naar het Kerken-patroon. Ook de namen van schrijver Anton Göte en tekenaar Spatz wijzen op bekendheid met het Kerken-patroon. Volgens sommigen, en ik voeg mij daar bij aan, zijn deze namen pseudoniemen van Alain Feral (overigens ook al een pseudoniem). De letters van de naam Spatz zijn een verwijzing naar Serres en Peyrolles, en naar de eerste en de laatste letter van het alfabet: de A en de W (uiteraard een omega). De letter T is duidelijk een verwijzing naar de basis van het Kerken-patroon: de drie kerken van Peyrolles, Serres en Cassaignes. Deze T is natuurlijk een "Antonius-kruis", hetgeen ons brengt bij de naam Anton. Blijft over Göte……God? Ook andere illustraties geven op subtiele wijze aan dat Feral exact weet hoe e.e.a. in elkaar steekt. Oftewel, zijn boek is een van de esoterische werken, waarmee ingewijden het grote Geheim willen doorgeven aan de volgende generaties. En Alain Feral is zo’n ingewijde. Ik vernam van iemand dat hij familie is van Jean Cocteau. Dat zal hier vast en zeker mee te maken hebben.